Polderbruggen

Leiden

Het Innovation District Leiden Bio Science Park ontwikkelt zich tot een Hollandse Campus waarin gras, water, wilgen en rode klinkerwegen de sfeer bepalen. Een groene en waterrijke omgeving als contramal van de bebouwing beslaat ongeveer de helft van het plangebied, een levendige biotoop voor inheemse flora en fauna. De rijke waterstructuur van singels en sloten krijgt een familie van witte bruggen die een laag van gebruik en identiteit toevoegt aan de campus.

De polderbruggen zijn eenvoudige platte en lage bruggen, kenmerkend voor dit deel van Holland. Waarbij land en water zo dicht bij elkaar komen. Het brugdek bestaat uit betonnen platen met een lichte toog die als nietjes een meter voorbij het water op de oevers aanlanden. Op de overgang van land en water ontstaat op die manier ruimte voor doorgaande natuurvriendelijke oevers. De bruggen liggen over het algemeen vlak in het landschap waardoor fiets- en voetpaden het water passeren zonder hoogteverschil. Overigens verschillen de bruggen in lengte, breedte en verkeersklasse, al naar gelang de situatie.

Blikvangers zijn de fris witte leuningen die zich aftekenen tegen het weelderig groene landschap. De leuningen van de bruggen zijn vervaardigd uit een stuk koud gebogen plaatmetaal. Subtiele driehoekige vervormingen maken een plastiek waarin allerlei functionele en esthetische eigenschappen zijn opgenomen. De aanhechting op het betonoppervlak is naadloos en de brug zich opent naar de gebruiker doordat in het lineaire verloop in de leuningen de plaat op de koppen naar buiten knikt. De bovenzijde is licht hellend vlak uitgevoerd ten behoeve van een goede afwatering.

De leuningen zijn per brug voorzien van een uniek laser gesneden patroon. Hierin zijn zowel een regelmatig spijlenwerk als een figuratieve afbeelding van een plant te herkennen. Natuur en techniek versmelten. De slagschaduw op het brugdek tekent met scherpe pen de inheemse oeverplanten zoals de distel, dovenetel, de klaver en de paardenbloem die in de Hollandse Campus veel voorkomen. In de koppen van de bruggen zijn deze naamgevers elegant in het Nederlands en Latijn uitgesneden. Iedere brug is uniek.

Opdrachtgever: Universiteit Leiden Type opdracht: architectonisch ontwerp Grootte: variabel Looptijd: 2011-heden Status: gedeeltelijk gerealiseerd Ontwerpteam: Ilinca Bejanaru, Michiel Burgerhout, Rudolf van Ee, Federica Francalancia, Dik Houben, Jasper Pat, Crispijn van Sas, Pieter Scholten, Cristina Schroeder