Imposante ruimtelijkheid vormt de nieuwe hoofdentree tot Amsterdam UMC. De glazen architectuur tekent lijnen op een doorlopend vloermozaïek. Het Atrium gaat over de schoonheid van het leven. Een plek waar niet zorg in de eerste plaats komt maar de ervaring van openheid, licht en groen. Een weldaad voordat de bezoeker zijn bestemming bereikt. De sprankeling maakt het grootse tastbaar, de leegte biedt ruimte voor eigen invulling, het atrium is tegelijkertijd binnen en buiten.
Het Atrium is één van de belangrijkste elementen uit het Masterplan Amsterdam UMC. Het Masterplan voorziet in een ringvormige uitbreiding van het ziekenhuis rond een Botanische Tuin van 100x100m. Een Colonnade rijgt de gebouwen rond de tuin aaneen, vormt de overgang tussen binnen en buiten en maakt van de Botanische Tuin tot een hortus conclusus. Eenmalig wordt de bebouwingsring doorbroken. In deze opening vormt het Atrium ruimte waarin de kosmopolitische dynamiek van Zuidas en de verstilling van de omsloten tuin aan elkaar raken. De toegang tot het ziekenhuis wordt een publieke leegte waarin verschillende werkelijkheden een plek vinden.
Imaging en Adore
Twee Amsterdam UMC gebouwen flankeren het Atrium, Imaging en Adore. In beide komen diagnostiek, onderzoek en zorg samen. Imaging combineert de zorg van Radiologie en Nucleaire Geneeskunde met onderzoek en het ontwikkelen en bereiden van medicijnen. Er is zeer geavanceerde apparatuur aanwezig, zoals MRI’s, CT’s, PET scanners, optische apparatuur en cyclotrons (deeltjesversnellers).
Adore brengt oncologie en neurowetenschappen samen. Amsterdam UMC gelooft dat de beste resultaten in de strijd tegen kanker of tegen neurodegeneratieve aandoeningen geboekt worden als ervaringen van patiënten en onderzoekslijnen geen aparte werelden zijn, maar steeds weer aan elkaar getoetst kunnen worden. Dat vraagt om een fysieke omgeving die dat mogelijk maakt. Binnen Adore is het Atrium een hoofdmoment, waar patiënt, arts en onderzoeker elkaar ontmoeten. Hier vindt de kruisbestuiving plaats die ervoor zorgt dat over de grenzen van aandoeningen, rollen en specialismen heen kan worden gekeken.
Tactiele vormgeving
Ondanks de grote maat is de ruimte van het Atrium tastbaar en aanraakbaar. De lensvormige dakvorm vertaalt zich in een onregelmatig patroon van glasvlakken in de gevel die het doorzicht materialiseert. Zwarte kliklijsten aan de buitenzijde abstraheren het volume en contrasteren met de witte kozijnen in het interieur. Het vrije zicht op de gevels van de aanpalende gebouwen maken van het Atrium een overdekte buitenruimte. De uitbundige lichtinval en het vrije zicht op de achterliggende botanische tuin completeren de atmosferische architectuur. In de afwerking wordt middels een afgewogen palet aan materialen, kleuren en details een verfijnd publiek karakter bereikt.
Het uitnodigende karakter van het Atrium wordt op deze manier gecombineerd met beschutte en kalme kwaliteiten. Gastvrijheid en welbevinden krijgen vorm door een binnenwereld van zitgelegenheden, groen, kunst, een leestafel en een terras op de eerste verdieping. Op hoogte voert een trap naar de tweede verdieping naar een buitenterras met vrij zicht op de Botanische Tuin.
De Botanische loper
Van alle elementen is de vloer het meest tastbare deel van het Atrium. Het tegelmozaïek is kleurrijk en gevarieerd, een lust voor het oog. Het geeft een structuur, houvast, maar tegelijkertijd wordt deze doorbroken. Hierdoor maakt de ruimte vrij, zonder de bezoeker los te laten. Precies wat een pastorale omgeving moet zijn.
De vloer communiceert met iedereen, maar niemand ziet hetzelfde. Abstracte bloemmotieven vragen aandacht en dagen uit tot herkenning. De combinatie van mathematische en poëtische eigenschappen is van alle tijden, plaatsen en culturen. De vorm waarin dit in het Atrium gebeurt is uniek en eenmalig. Er is geen ruimte voor onverschilligheid. De liefde en zorg die de vloer heeft gemaakt slaat over op de mens. De vloer maakt deel uit van de botanische loper vanuit de Botanische Tuin tot de overkant van de Van der Boechorststraat. Omgekeerd is de vloer een aankondiging die de onzichtbare aanwezigheid van de Botanische Tuin tastbaar gemaakt.
