Huis Steinbach is de woning van een familie met twee dochters aan de rand van het bosrijke grensgebied aan de oostzijde van Venlo. Boven op de steilrand is op een voormalig akkergebied het natuurgebied de Grote Heide uitgebreid richting de stad. Huis Steinbach bevindt zich op een uitverkoren plek in 1 van de drie buurten die in dit nieuwe landschap zijn gevleid.
Uitgangspunt voor het ontwerp van Huis Steinbach is een licht binnenklimaat dat ontstaat rond een wintertuin met zwembad. Deze open ruimte is samen met de hoofdentree als een zigzag over twee verdiepingen uitgespaard uit een onregelmatig gevormd volume. Als spiegelvijver zorgt het water voor een zee van licht in het huis. Met diagonale zichtlijnen door de ruimte staan kamers en plekken in het huis met elkaar in contact. Woonkamer en wintertuin lopen in elkaar over door een glazen harmonicawand. Met het openen en sluiten hiervan worden binnen en (semi)buiten geschakeld, inspelend op het gewenste gebruik en klimaat. Door een opening in de wand van het zwembad en de rimpelingen in het water valt het zonlicht op te traptreden in de hal van de kelder.
Het huis is een grote verzameling kamers, ieder met een eigen inrichting, sfeer en gebruik. Tussen de kamers nestelen zich gangen, trappen en een brug over de spleet waardoor relatief grote en onberekenbare afstanden ontstaan. De plattegrond toont de vrijheid van gebruik van het huis en de veranderingen tussen de seizoenen, dag en nacht, weekdagen en weekends, wonen en werken.
Naar buiten toe is het huis relatief gesloten. Samen met het optillen van de hoofdmassa en de grillige vorm van de buitencontour verzelfstandigd dit het huis ten opzichte van zijn omgeving. Daarbij zijn architectuur en tuinontwerp zijn verregaand met elkaar verweven. Waar een lange oprijlaan het huis op afstand zet geeft de poort een glimp van de verfijnende en consequent doorgevoerde beeldtaal van het ontwerp. De auto’s parkeren onder een grote overhangende massa van de woning. Hier wordt duidelijk dat het metselwerk in alle richtingen de hoek wordt omgezet. Huis Steinbach is hedendaagse burcht waarin verspringingen en openingen in de gevel zorgen voor afgewogen lichtval en uitzicht. Het landschap plooit zich naar de aanrakingen van het huis met zijn omgeving. Met tuinhuis half verzonken, met hellingen en trappen die verbinden en zich aftekenen wordt de tuin als plek van vrijheid een verlengstuk van het huis.
